برنامه‌های درسی، مهم‌ترين مؤلفه نظام آموزش عالی هر كشوری محسوب می‌شوند. ميزان توانايی اساتيد در امر تدريس ارتباط معنی داری با ميزان آگاهی آنان از امر برنامه‌ريزی درسی دارد. به همين دليل فرايند تدوين اين برنامه‌ها و به ‌ويژه شركای اصلی كه بايد در تدوين آن مشاركت داشته باشند، طيف وسيعی از ادبيات برنامه‌ريزی درسی را به خود اختصاص می‌دهد.  توجه به لزوم برنامه‌ريزی درسي و دقت در اجزاء تشكيل دهنده آن  به عنوان يك سيستم و مجموعه، نشانگر حساسی از سازمان فكري و روند آموزشی اساتيد میباشد.